وحشی بافقی (غزلیات)/به طوف کعبه من خاکسار خواهم رفت
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | وحشی بافقی (غزلیات) (به طوف کعبه من خاکسار خواهم رفت) از وحشی بافقی |
' |
به طوف کعبه من خاکسار خواهم رفت | ولی به یاد سر کوی یار خواهم رفت | |
اگر به باغ روم بهر دیدن گل و سرو | به یاد قامت آن گلعذار خواهم رفت | |
جدا ز یار چه باشم درین دیار مقیم | چو یار کرد سفر زین دیار خواهم رفت | |
مرا به میکده ، ای محتسب رجوعی نیست | اگر روم پی دفع خمار خواهم رفت | |
به رهگذارش اگر خاک ره شود سر من | کجا چو وحشی از آن رهگذار خواهم رفت |