موزه هنرهای معاصر تهران
موزه هنرهای معاصر تهران در سال ۱۳۵۶ خورشیدی (۱۹۷۷ میلادی) به کوشش و ابتکار شهبانو فرح پهلوی در ضلع غربی پارک فرح و در زمینی به مساحت ۲۰۰۰ متر مربع به جز باغ تندیس‌ها بنا شد.
این موزه شامل مهم‌ترین و جامع‌ترین مجموعه از هنر غربی در قاره آسیا است.[۱]
معماری
معماری موزه مجموعه‌ای است از سنت، مدرنیسم و مفاهیم فلسفی که به دست معمار ایرانی کامران دیبا طراحی شده‌است. هشتی، چهارسو و گذرگاه‌ها از جمله عناصر چشم‌نواز این مجموعه بدیع به شمار می‌رود. همچنین تأثیر بادگیرهای یزد بر معماری مجموعه واضح است. هشت نگارخانه موزه که با اختلاف سطحی بی نظیر نسبت به هم بنا شده‌اند، بیننده را در مسیری چرخشی گرداگرد فضای اصلی موزه می‌گردانند؛ این مسیر به گونه‌ای طراحی شده‌است که انتهای هشتمین و آخرین نگارخانه به هشتی یا همان نگارخانه اول باز می‌گردد.
آثار هنری استفاده شده در بنا
در دل هشتی موزه اثری از هنرمند ژاپنی، نوریوکی هاراگوچی قرار دارد که از روغن و پولاد ساخته شده‌است. در میانه یکی از گذرگاه‌ها اثری از هنری مور قرار دارد و فضای سبز اطراف موزه به نام باغ تندیس آثار حجمی هنرمندانی نظیر پرویز تناولی، هنری مور و آلبرتو جاکومتی قرار دارد.
آثار باغ تندیس
- Muzehonarm01.JPG
- Muzehonarm02.JPG
گنجینه
در گنجینه دائمی موزه بیش از ۳۰۰۰ اثر ارزشمند و یگانه از نخبگان هنرهای تجسمی ایران و جهان نگهداری می‌شود. در سال ۱۳۸۳ و ۱۳۸۴ این گنجینه به طور کامل در نمایشگاهی با عنوان جنبش هنر مدرن، به نمایش درآمد.
- Baboon and Young.JPG
مجسمه بابون و بچه اش اثر پابلو پیکاسو ساخت سال ۱۹۵۱
مارک شاگال
جکسون پولاک
خوان می‌رو
پابلو پیکاسو
لوئیس والتات
واسیلی کاندینسکی
مارسل دوشان
سالوادور دالی
بخش‌های جنبی
موزه هنرهای معاصر به جز ۸ نگارخانه اصلی، دارای چندین بخش جنبی نیز می‌باشد که از جمله آن‌ها می‌توان به سینماتک، بایگانی و گنجینه آثار هنری، کتابخانه تخصصی، کتابفروشی تخصصی و کافه تریا اشاره کرد.
منابع
- وب‌گاه موزه‌های تهران
- وب‌گاه موزه هنرهای معاصر تهران
- ویکی‌پدیای انگلیسی
پیوند به بیرون
- The art no one sees: a basement that symbolises cultural isolation, The Guardian
- Picasso is hiding in Iran, The Los Angeles Times
- Masterpiece Basement, The New York Times Magazine