(تفاوت) → نسخهٔ قدیمیتر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
گـــر به مــردم رخ چون آئینــه آن مه بنماید |
|
غـــــم ایّـــــام ز آئینـــــۀ دلهــــــا بـــــزداید |
گفت یک لحظـــۀ دیگـــر که به بالین من آیـد |
|
جســــم بی روح ندانســـت که یک لحظـه نپاید |
پیش چـــوگان بلا هــر کــه به میـــدان محبت |
|
ســـر نه چـــون گوی کند گوی سعادت برباید |
رستگار آنکه دل اندر خم گیســـوی تو بنـــدد |
|
ســـر بلند آنکه سر خود به کف پای تو ساید |
منّت از تیـر تو دل راست که از بهر تماشا |
|
هــر دم از سینـــه برو روزن دیگـــر بگشاید |
رخ میـارای کزین بیشتــرم تاب و توان نیست |
|
کم شـــود طاقت ما هر چه به حسن تو فزاید |
عقــده ها در دلم از زلف گره گیر تو باشد |
|
مگــــرت ناوک مـــژگان ز دلم عقــــده گشــــاید |
جز به رخسـار چو خورشید تو ابروی هــلالی |
|
کس ندیدست مه نو را که ز خورشید بر آید |
آنچنان بر سر عشقم که ندارم خبر از خویش |
|
هر که بیخود شد ازین باده به خود باز نیاید |
پادشـــاهیســـت گـــدایی در دوســــت و لیــکن |
|
این سعـــادت نه به هــر پادشهـی روی نماید |
دل که خلوتــگه یار اســت ز اغیـــار بپرداز |
|
غیـــر دلــــدار درین خــانه مده ره که نشـاید |
آنچه میخواست دل از عشق رخش گشت میسر |
|
گــــر بیایــــد به ســر کشتۀ خود یا که نیاید |
حســن گل بلبـل مسکین به نوا داشت وگر نه |
|
بر گـــل روی تو بیدل به عبث می نسراید |
M rastgar ۱ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۰۶:۵۷ (UTC)