مثنوی معنوی/نشاندن پادشاه صوفیان عارف را پیش روی خویش تا چشمشان بدیشان روشن شود

'

دفتر اول مثنوی (نشاندن پادشاه صوفیان عارف را پیش روی خویش تا چشمشان بدیشان روشن شود) از مولوی

'

پادشاهان را چنان عادت بود این شنیده باشی ار یادت بود دست چپشان پهلوانان ایستند زانک دل پهلوی چپ باشد ببند مشرف و اهل قلم بر دست راست زانک علم خط و ثبت آن دست راست صوفیان را پیش رو موضع دهند کاینه‌ی جانند و ز آیینه بهند سینه صیقلها زده در ذکر و فکر تا پذیرد آینه‌ی دل نقش بکر هر که او از صلب فطرت خوب زاد آینه در پیش او باید نهاد عاشق آیینه باشد روی خوب صیقل جان آمد و تقوی القلوب