مثنوی معنوی/مراعات کردن زن شوهر را و استغفار کردن از گفتهی خویش
نسخهٔ تاریخ ۲۶ ژوئن ۲۰۰۸، ساعت ۱۲:۴۵ توسط Pedram.salehpoor (گفتگو | مشارکتها) (صفحهٔ جدید: {{سرصفحه | عنوان = دفتر اول مثنوی | مؤلف = مولوی | قسمت =(مراعات کردن زن شوهر را و استغفار کردن از گ...)
' | دفتر اول مثنوی (مراعات کردن زن شوهر را و استغفار کردن از گفتهی خویش) از مولوی |
' |
گفت پیغامبر که زن بر عاقلان غالب آید سخت و بر صاحبدلان باز بر زن جاهلان چیره شوند زانک ایشان تند و بس خیره روند کم بودشان رقت و لطف و وداد زانک حیوانیست غالب بر نهاد مهر و رقت وصف انسانی بود خشم و شهوت وصف حیوانی بود پرتو حقست آن معشوق نیست خالقست آن گوییا مخلوق نیست