مثنوی معنوی/انکار اهل تن غذای روح را و لرزیدن ایشان بر غذای خسیس
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| ' | دفتر پنجم مثنوی (انکار اهل تن غذای روح را و لرزیدن ایشان بر غذای خسیس) از مولوی |
' |
| قسم او خاکست گر دی گر بهار | میر کونی خاک چون نوشی چو مار | |
| در میان چوب گوید کرم چوب | مر کرا باشد چنین حلوای خوب | |
| کرم سرگین در میان آن حدث | در جهان نقلی نداند جز خبث |