قانون مربوط به صرفنظر کردن بقایای حق علفچر سال ۴۰ و حق علفچر بهاره قسمتی از مراتع دولتی

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ ژانویهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۲۰:۱۸ توسط Bellavista (گفتگو | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

قانون مربوط به صرف نظر کردن بقایای حق علفچر سال ۴۰ و حق علفچر بهاره قسمتی از مراتع دولتی مصوب ۱۳۴۳٫۳.۵

ماده واحده - به سازمان جنگلبانی ایران اجازه داده می‌شود از وصول بقایای حق علفچر سال ۱۳۴۰ و نیز حق علفچر بهاره سال ۱۳۴۱ مراتع دولتی‌در حوزه قم - ساوه - گرمسار - کویر - دامغان - تویسرکان - خوزستان - بلوچستان - سیستان - کرمان - خرم‌آباد - لرستان - یزد - بیرجند - گناباد- فردوس - طبس - کلات - نادری - دره‌گز صرف نظر نماید. این معافیت شامل اشخاصی که مراتع دولتی واقع در نقاط مزبور را از بنگاه خالصجات‌اجازه کرده‌اند نخواهد شد.

قانون بالا مشتمل بر یک ماده که لایحه آن به موجب ماده واحده مصوب بیستم آذر ماه یک هزار و سیصد و چهل و دو تقدیم شده بود پس از اظهارملاحظات مجلس سنا در تاریخ دوشنبه ۱۳۴۳٫۲.۲۸ - در جلسه روز سه‌شنبه پنجم خرداد ماه یک هزار و سیصد و چهل و سه به تصویب مجلس‌شورای ملی رسید. رییس مجلس شورای ملی - مهندس عبدالله ریاضی