فخرالدین عراقی (غزلیات)/تا زخوبی دل ز من بربوده‌ای

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۳۰ ژوئن ۲۰۰۸، ساعت ۱۴:۲۲ توسط PedramBot (گفتگو | مشارکت‌ها) (ورود خودکار مقاله)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
' فخرالدین عراقی (غزلیات) (تا زخوبی دل ز من بربوده‌ای)
از فخرالدین عراقی
'


تا زخوبی دل ز من بربوده‌ای کمترک بر جان من بخشوده‌ای تا مرا بر خویش عاشق کرده‌ای روی خوب خود به من ننموده‌ای بر من مسکین نمی‌بخشی، مگر ناله‌های زار من نشنوده‌ای؟ از وفا و دوستی کم کرده‌ای در جفا و دشمنی افزوده‌ای کی خبر باشد تو را از حال من؟ من چنین در رنج و تو آسوده‌ای کاشکی دانستمی باری که تو هیچ با من یک نفس خوش بوده‌ای؟ تا در خود بر عراقی بسته‌ای صد در از محنت برو بگشوده‌ای کاشکی دانستمی باری که تو با عراقی یک نفس خوش بوده‌ای؟