عطار (غزلیات)/چون دلبر من سبز خط و پسته دهان است
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | عطار (غزلیات) (چون دلبر من سبز خط و پسته دهان است) از عطار |
' |
چون دلبر من سبز خط و پسته دهان است | دل بر خط حکمش چو قلم بسته میان است | |
سرسبزی خطش همه سرسبزی خلق است | شور لب لعلش همه شیرینی جان است | |
نقاش که بنگاشت رخ او به تعجب | از غایت حسن رخش انگشت گزان است | |
جانا نبرم جان ز تو زیرا که تو ترکی | وابروی تو در تیز زدن سخت کمان است | |
از غالیه دانت شکری نیست امیدم | کان خال سیه مشرف آن غالیه دان است | |
از بس دل پرتاب که زلف تو ربوده است | زلف تو چنین تافته پیوسته از آن است | |
قربان کندم چشم تو از تیر که پیوست | خون ریختن و تیر از آن کیش روان است | |
خورشید که رویش به جهان پشت سپاه است | بر پشتی روی تو دل افروز جهان است | |
تا روی دلفروز تو عطار بدیده است | حقا که چنان کش دل و جان خواست چنان است |