صائب تبریزی (غزلیات)/نه آسمان سبوکش میخانهی تواند
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | صائب تبریزی (غزلیات) (نه آسمان سبوکش میخانهی تواند) از صائب تبریزی |
' |
نه آسمان سبوکش میخانهی تواند | در حلقهی تصرف پیمانهی تواند | |
چندان که چشم کار کند در سواد خاک | مردم خراب نرگس مستانهی تواند | |
گردنکشان شیشه و افتادگان جام | در زیر دست ساقی میخانهی تواند | |
آن خسروان که روز بزرگی کنند خرج | چون شب شود، گدای در خانهی تواند | |
ما خود چه ذرهایم، که خورشید طلعتان | با روی آتشین همه پروانهی تواند | |
صائب بگو، که پرده شناسان روزگار | از دل تمام گوش به افسانهی تواند |