سنایی غزنوی (غزلیات)/خورشید تویی و ذره ماییم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | سنایی غزنوی (غزلیات) (خورشید تویی و ذره ماییم) از سنایی غزنوی |
' |
خورشید تویی و ذره ماییم | بی روی تو روی کی نماییم | |
تا کی به نقاب و پرده یک ره | از کوی برآی تا برآییم | |
چون تو صنم و چو ما شمن نیست | شهری و گلی تویی و ماییم | |
آخر نه ز گلبن تو خاریم | آخر نه ز باغ تو گیاییم | |
گر دستهی گل نیاید از ما | هم هیزم دیگ را بشاییم | |
بادی داریم در سر ایراک | در پیش سگ تو خاکپاییم | |
آب رخ ما مبر ازیراک | با خاک در تو آشناییم | |
از خاک در تو کی شکیبیم | تا عاشق چشم و توتیاییم | |
یک روز نپرسی از ظریفی | کاخر تو کجا و ما کجاییم | |
زامد شد ما مکن گرانی | پندار که در هوا هباییم | |
بل تا کف پای تو ببوسیم | انگار که مهر لالکاییم | |
برف آب همی دهی تو ما را | ما از تو فقع همی گشاییم | |
با سینهی چاک همچو گندم | گرد تو روان چو آسیاییم | |
بر در زدهای چو حلقه ما را | ما رقص کنان که در سراییم | |
وندر همه ده جوی نه ما را | ما لاف زنان که ده خداییم | |
از شیر فلک چه باک داریم | چون با سگ کویت آشناییم | |
ما را سگ خویش خوان که تا ما | گوییم که شیر چرخ ماییم | |
پرسند ز ما کهاید گوییم | ما هیچ کسان پادشاییم | |
تو بر سر کار خویش میباش | تا ماهله خود همی درآییم | |
کز عشق تو ای نگار چنگی | اکنون نه سناییم ناییم |