دیوان شمس/گر عید وصل تست منم خود غلام عید
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (گر عید وصل تست منم خود غلام عید) از مولوی |
' |
گر عید وصل تست منم خود غلام عید | بهر تست خدمت و سجده و سلام عید | |
تا نام تو شنیدم شد سرد بر دلم | از غایت حلاوت نام تو نام عید | |
ای شاد آن زمان که درآید وصال تو | تا ما ز گنج وصل تو بدهیم وام عید | |
تا آفتاب چهره زیبات دررسید | صبحی شود ز صبح جمال تو شام عید | |
در یمن و در سعادت و در بخت و در صفا | ای پرتو خیال تو بوده امام عید | |
ای سجدهها به پیش درت واجبات عید | وی دیده خویشتن ز تو قایم خرام عید | |
جام شراب وصل تو پر کن ز فضل خود | تا کام جان روا شود از جام و کام عید | |
اندر رکاب تو چو روانها روا شوند | در وی کجا رسد به دو صد سال گام عید | |
آمد ز گرد راه تو این عید و مژده داد | جانم دوید پیش و گرفته لگام عید | |
دانست کز خدیو اجل شمس دین بود | این فرو این جلالت و این لطف عام عید | |
لیکن کجاست فر و جمال تو بینظیر | خود کی شوند دلشدگان تو رام عید | |
تبریز با شراب چنان صدر نامدار | بر تو حرام باشد بیشبهه تو جام عید |