دیوان شمس/تا چند خرقه بردرم از بیم و از امید
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (تا چند خرقه بردرم از بیم و از امید) از مولوی |
' |
تا چند خرقه بردرم از بیم و از امید | درده شراب و واخرام از بیم و از امید | |
پیش آر جام آتش اندیشه سوز را | کاندیشههاست در سرم از بیم و از امید | |
کشتی نوح را که ز طوفان امان ماست | بنما که زیر لنگرم از بیم و از امید | |
آن زر سرخ و نقد طرب را بده که من | رخسارزرد چون زرم از بیم و از امید | |
در حلقه ز آنچ دادی در حلق من بریز | کخر چو حلقه بر درم از بیم و از امید | |
بار دگر به آب ده این رنگ و بوی را | کاین دم به رنگ دیگرم از بیم و از امید | |
ز آبی که آب کوثر اندر هوای اوست | کاندر هوای کوثرم از بیم و از امید | |
در عین آتشم چو خلیلم فرست آب | کزر مثال بتگرم از بیم و از امید | |
کوری چشم بد تو ز چشمم نهان مشو | کز چشمها نهانترم از بیم و از امید | |
در آفتاب روی خودم دار زانک من | مانند این غزل ترم از بیم و از امید |