دیوان شمس/بلبل نگر که جانب گلزار میرود
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (بلبل نگر که جانب گلزار میرود) از مولوی |
' |
بلبل نگر که جانب گلزار میرود | گلگونه بین که بر رخ گلنار میرود | |
میوه تمام گشته و بیرون شده ز خویش | منصوروار خوش به سر دار میرود | |
اشکوفه برگ ساخته نهر نثار شاه | کاندر بهار شاه به ایثار میرود | |
آن لالهای چو راهب دل سوخته بدرد | در خون دیده غرق به کهسار میرود | |
نه ماه خار کرد فغان در وفای گل | گل آن وفا چو دید سوی خار میرود | |
ماندست چشم نرگس حیران به گرد باغ | کاین جا حدیث دیده و دیدار میرود | |
آب حیات گشته روان در بن درخت | چون آتشی که در دل احرار میرود | |
هر گلرخی که بود ز سرما اسیر خاک | بر عشق گرمدار به بازار میرود | |
اندر بهار وحی خدا درس عام گفت | بنوشت باغ و مرغ به تکرار میرود | |
این طالبان علم که تحصیل کردهاند | هر یک گرفته خلعت و ادرار میرود | |
گویی بهار گفت که الله مشتریست | گل جندره زده به خریدار میرود | |
گل از درون دل دم رحمان فزون شنید | زودتر ز جمله بیدل و دستار میرود | |
دل در بهار بیند هر شاخ جفت یار | یاد آورد ز وصل و سوی یار میرود | |
ای دل تو مفلسی و خریدار گوهری | آن جا حدیث زر به خروار میرود | |
نی نی حدیث زر به خروار کی کنند | کان جا حدیث جان به انبار میرود | |
این نفس مطمنه خموشی غذای اوست | وین نفس ناطقه سوی گفتار میرود |