خواجوی کرمانی (غزلیات)/ای دل اگر دیو نی ملک سلیمان چکنی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | خواجوی کرمانی (غزلیات) (ای دل اگر دیو نی ملک سلیمان چکنی) از خواجوی کرمانی |
' |
ای دل اگر دیو نی ملک سلیمان چکنی | با رخ آن جان جهان آرزوی جان چکنی | |
آن گل رخسار نگر نام گلستان چه بری | وان قد و رفتار نگر سرو خرامان چکنی | |
باده خور و شاد بزی انده گیتی چه خوری | حکمت یونان به طلب ملکت یونان چکنی | |
از سر هستی بگذر از سر مستی چه روی | دست بدار از سر و زر این همه دستان چکنی | |
در گذر از ظلمت دل غرق سیاهی چه شوی | واب خور از مشرب جان چشمهی حیوان چکنی | |
بیسببی ترک من ای ترک پریرخ چه دهی | بیگنهی قصد من ای خسرو خوبان چکنی | |
عارض گلگون بنما دم ز گلستان چه زنی | سنبل مشکین بگشا دستهی ریحان چکنی | |
گر نزنی بر صف دل خنجر مژگان چه کشی | ور نشوی قلب شکن بر سر میدان چکنی | |
کوی تو شد قبلهی جان روی به بطحا چه نهی | روی تو شد کعبهی دل قطع بیابان چکنی | |
گر تو نی رنج روان خون ضعیفان چه خوری | ور تو نی گنج روان در دل ویران چکنی | |
چون همه جمعیت من در سر سودای تو شد | کار دلم همچو سر زلف پریشان چکنی | |
خیز و در میکده زن خیمه بصحرا چه زنی | نغمهی خواجو بشنو مرغ خوشالحان چکنی |