حافظ (غزلیات)/دل سراپرده محبت اوست
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | حافظ (غزلیات) (دل سراپرده محبت اوست) از حافظ |
' |
دل سراپردهٔ محبت اوست | دیده آیینهدار طلعت اوست | |
من که سر درنیاورم به دو کون | گردنم زیر بار منت اوست | |
تو و طوبی و ما و قامت یار | فکر هر کس به قدر همت اوست | |
گر من آلوده دامنم چه عجب | همه عالم گواه عصمت اوست | |
من که باشم در آن حرم که صبا | پرده دار حریم حرمت اوست | |
بی خیالش مباد منظر چشم | زان که این گوشه جای خلوت اوست | |
هر گل نو که شد چمنآرای | ز اثر رنگ و بوی صحبت اوست | |
دور مجنون گذشت و نوبت ماست | هر کسی پنج روز نوبت اوست | |
ملکت عاشقی و گنج طرب | هر چه دارم ز یمن همت اوست | |
من و دل گر فدا شدیم چه باک | غرض اندر میان سلامت اوست | |
فقر ظاهر مبین که حافظ را | سینه گنجینه محبت اوست |