تفاوت میان نسخههای «جامی (اورنگ چهارم سبحة الا برار)/بوتراب آن گهر بحر شرف»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|بوتراب آن گهر بحر شرف|کبرو یافت از او خاک نسف}} | {{ب|بوتراب آن گهر بحر شرف|کبرو یافت از او خاک نسف}} | ||
{{ب|با خود آن دم که جهادیش نماند|مرکب جهد سوی اعدا راند}} | {{ب|با خود آن دم که جهادیش نماند|مرکب جهد سوی اعدا راند}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژانویهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۱۰
' | جامی (اورنگ چهارم سبحة الا برار) (بوتراب آن گهر بحر شرف) از جامی |
' |
بوتراب آن گهر بحر شرف | کبرو یافت از او خاک نسف | |
با خود آن دم که جهادیش نماند | مرکب جهد سوی اعدا راند | |
چون شد از هر دو طرف صفها راست | بانگ جنگآوری از صفها خاست، | |
آمد از بارگی خویش به زیر | با دلی همچو دل شیر، دلیر | |
زیر پهلو ز ردا فرش انداخت | تیغ همخوابه، سپر بالین ساخت | |
شد میان دو صف آنگونه به خواب | که شنیدند نفیرش اصحاب | |
مدت خواب چو گشتاش سپری | از سپر جست سرش دورتری | |
پشتی لشکر بیداران شد | رخنهبند صف همکاران شد | |
سائلی گفت که: «در روز نبرد | که ز هیبت بدرد زهرهی مرد، | |
دارم از خواب تو بسیار شگفت!» | شیخ خندان شد از آن نکته و گفت: | |
«گر بود ایمنیات روز مصاف | کم ز شبهای عروسی و زفاف، | |
ز قدمگاه توکل دوری | قائمی بر قدم مغروری | |
مرد را کهش نه به دل زنگ شکیست | بستر خواب و صف جنگ یکیست | |
کار اگر مشکل اگر آسان است، | همه با فضل ازل یکسان است | |
چون تو را عقد یقین آمد سست | هر چه آید به تو از سستی توست» |