اوحدی مراغهای (غزلیات)/با که گویم سرگذشت این دل سرگشته را؟
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | اوحدی مراغهای (غزلیات) (با که گویم سرگذشت این دل سرگشته را؟) از اوحدی مراغهای |
' |
با که گویم سرگذشت این دل سرگشته را؟ | راز سر گردان عاشق پیشهی غم کشته را؟ | |
آب چشم من ز سر بگذشت و میگویی: بپوش | چون توان پوشیدن این آب ز سر بگذشته را؟ | |
جان شیرین منست آن لب، بهل تا میکشد | در غم روی خود این فرهاد مجنون گشته را | |
آنکه روزی گر چمان اندر چمن رفتی برش | باغبان از سرزنش میکشت سرو کشته را | |
خال او حال مرا برهم زد و خونم بریخت | با که گویم حال این خال به خون آغشته را؟ | |
آسمان برنامهی عمرم نبشتست این قضا | در نمیشاید نوشتن نامهی بنوشته را | |
خاک کوی او بهشتم بود هشتم، لاجرم | این زمان در خاک میجویم بهشت هشته را | |
کمتر از شمعی نشاید بود و گر سر میرود | هم به پایان برد میباید سر این رشته را | |
اوحدی خواهی که چون عیسی به خورشیدی رسی | آتشی درزن، بسوز این دلق مریم رشته را |