انوری (مقطعات)/به خدایی که در پرستش خویش

'

انوری (مقطعات) (به خدایی که در پرستش خویش) از انوری

'

به خدایی که در پرستش خویش		آسمان را رکوع فرمودست
دست حکمش به کیله‌ی خورشید		خرمن روزگار پیمودست
که ز چشمم به عشق خدمت تو		جان به عرض سرشک پالودست
این سخن را عزیز دار که دوش		چرخ با من در این سخن بودست