انوری (غزلیات)/چون کسی نیست که از عشق تو فریاد رسد

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۲۱:۵۱ توسط Farhad (گفتگو | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
' انوری (غزلیات) (چون کسی نیست که از عشق تو فریاد رسد)
از انوری
'


چون کسی نیست که از عشق تو فریاد رسد چه کنم صبر کنم گر ز تو بیداد رسد
گر وصال تو به ما می‌نرسد ما و خیال آرزو گر به گدایان نرسد یاد رسد
چه رسیدست به لاله ز رخت جز حسرت حسرت آنست که بر سوسن آزاد رسد
خاک درگاه ترا سرمه‌ی خود خواهم کرد آری از خاک درت این قدرم باد رسد
از تو هر روز غمی می‌طلبم از پی آنک سیری دینه به امروز چه فریاد رسد