دیوان شمس/جان من و جان تو بود یکی ز اتحاد
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (جان من و جان تو بود یکی ز اتحاد) از مولوی |
' |
جان من و جان تو بود یکی ز اتحاد | این دو که هر دو یکیست جز که همان یک مباد | |
فرد چرا شد عدد از سبب خوی بد | ز آتش بادی بزاد در سر ما رفت باد | |
گشت جدا موجها گر چه بد اول یکی | از سبب باد بود آنک جدایی بزاد | |
جام دوی درشکن باده مده باد را | چون دو شود پادشاه شهر رود در فساد | |
روز فضیلت گرفت زانک یکی شمع داشت | هر طرفی شب ز عجز شمع و چراغی نهاد | |
گر چه ز رب العباد هر نفسی رحمتست | کی بود آن دم که رب ماند و فانی عباد |