خواجوی کرمانی (غزلیات)/ای میان تو چو یک موی و دهان یکسر موی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | خواجوی کرمانی (غزلیات) (ای میان تو چو یک موی و دهان یکسر موی) از خواجوی کرمانی |
' |
ای میان تو چو یک موی و دهان یکسر موی | نتوان دیدن از آن موی میان یک سر موی | |
بیمیان و دهن تنگ تو از پیکر و دل | زین ندارم بجز از موئی وزان یک سر موی | |
ناوک چشم تو گر موی شکافد شاید | کابروت فرق ندارد ز کمان یک سر موی | |
تو بهنگام سخن گر نشوی موی شکاف | کس نیابد ز دهان تو نشان یک سر موی | |
ور نیاید دهنت در نظر ای جان جهان | نکنم میل سوی جان و جهان یک سر موی | |
تاب تیر تو ندارم که ندارد فرقی | ناوک غمزهات از نوک سنان یک سر موی | |
زاهد صومعه در حلقهی زنار شود | گر شود از سر زلف تو عیان یک سر موی | |
نکشد این دل دیوانه سودایی من | سر از آن سلسله مشک فشان یک سر موی | |
خواجو ار زانکه بهر موی زبانی گردد | نکند از غم عشق تو بیان یک سر موی |