عبید زاکانی (غزلیات)/حال خود بس تباه میبینم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | عبید زاکانی (غزلیات) (حال خود بس تباه میبینم) از عبید زاکانی |
' |
حال خود بس تباه میبینم نامهی دل سیاه میبینم یوسف روح را ز شومی نفس مانده در قعر چاه میبینم خط طومار عمر میخوانم همه واحسرتاه میبینم در دل بیقرار مینگرم ناله و سوز و آه میبینم ره دراز است و دور من خود را همه بیزاد راه میبینم پایمردی که دست او گیرد محض لطف اله میبینم عذر خواه عبید بیچاره کرم پادشاه میبینم