عبید زاکانی (غزلیات)/با ما نکرد آن بت سرکش وفا هنوز

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۰۸، ساعت ۱۲:۰۸ توسط PedramBot (گفتگو | مشارکت‌ها) (ورود خودکار مقاله)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
' عبید زاکانی (غزلیات) (با ما نکرد آن بت سرکش وفا هنوز)
از عبید زاکانی
'


با ما نکرد آن بت سرکش وفا هنوز آخر نشد میانه‌ی ما ماجری هنوز ما خستگان در آتش شوقش بسوختیم وان شوخ دیده سیر نگشت از جفا هنوز بعد از هزار درد که بر جان ما نهاد رحمت نکرد بر دل مسکین ما هنوز از کوی دوست بیخود و سرگشته میرویم دل خسته بازمانده و چشم از قفا هنوز بوسیست خونبهای من و لعل او مرا صد بار کشت و می‌ندهد خونبها هنوز دل در شکنج طره‌ی پر پیچ و تاب او مانده است در کشاکش دام بلا هنوز مسکین عبید در غم عشقش ز جان و دل بیگانه گشت و یار نشد آشنا هنوز