قانون اجازه فروش ابنیه دولتی غیرکافی برای ادارات و اختصاص قیمت آن به مصرف خرید و ساختمان و تکمیل سایر ابنیه دولتی

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۴ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۸:۰۱ توسط Bellavista (گفتگو | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی 'قانون اجازه فروش ابنیه دولتی غیر کافی برای ادارات و اختصاص قیمت آن به مصرف خری...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

قانون اجازه فروش ابنیه دولتی غیر کافی برای ادارات و اختصاص قیمت آن به مصرف خرید و ساختمان و تکمیل سایرابنیه دولتی مصوب ۷ آبان ماه ۱۳۰۹ شمسی

ماده واحده - به وزارت مالیه اجازه داده می‌شود که هر یک از ابنیه دولتی را که محل سکنی و یا مورد احتیاج ادارات و مؤسسات دولتی است درصورتی که برای ادارات مزبور کافی یا مناسب نباشد با تصویب هیأت وزراء به طریق مزایده به فروش رسانیده و وجوه حاصله از فروش را منحصراً به‌مصرف ساختمان و یا خرید بنای جدید و یا تعمیر و تکمیل سایر ابنیه دولتی برسانند و نتیجه عمل را جمعاً و خرجاً در بودجه مملکتی منظور دارند. تبصره - این قانون هیچگونه تماسی با قانون مصوب ۱۶ بهمن ۱۳۰۷ شمسی راجع به واگذاری اراضی و ابنیه‌ها به بلدیه نخواهد داشت و دولت‌مکلف است قانون مزبور را اجرا نماید. این قانون که مشتمل بر یک ماده‌است در جلسه هفتم آبان ماه یک هزار و سیصد و نه شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید. رییس مجلس شورای ملی - دادگر

  • ‌پاورقی: بر حسب قانون ۳ آذر ماه ۱۳۱۱ این قانون تکمیل گردیده‌است.