دیوان شمس/وقتت خوش وقتت خوش حلوایی و شکرکش

'

دیوان شمس (غزلیات) (وقتت خوش وقتت خوش حلوایی و شکرکش) از مولوی

'

وقتت خوش وقتت خوش حلوایی و شکرکش جمشید تو را چاکر خورشید تو را مفرش بخرام بیا کاین دم والله که نمی‌گنجد نی میوه و نی شیوه نی چرخ و مه و مه وش جز ما و تو و جامی دریا کف خوش نامی چون دیگ مجوش از غم چون ریگ بیا درکش زان سوی چو بگذشتم شش پنج زنش گشتم یا رب که چه‌ها دارد زان جانب پنج و شش ناساخته افتادم در دام تو ای خوش دم ای باده در باده ای آتش در آتش نی بس کن و نی بس کن خود را همه اخرس کن کاین نیست قرائاتی کش فهم کند اخفش