صائب تبریزی (غزلیات)/ای جهانی محو رویت، محو سیمای که‌ای؟

'

صائب تبریزی (غزلیات) (ای جهانی محو رویت، محو سیمای که‌ای؟) از صائب تبریزی

'

ای جهانی محو رویت، محو سیمای که‌ای؟ ای تماشاگاه عالم، در تماشای که‌ای؟ عالمی را روی دل در قبله‌ی ابروی توست تو چنین حیران ابروی دلارای که‌ای؟ شمع و گل چون بلبل و پروانه شیدای تواند ای بهار زندگی آخر تو شیدای که‌ای؟ چون دل عاشق نداری یک نفس یک‌جا قرار سر به صحرا داده‌ی زلف چلیپای که‌ای؟ چشم می پوشی ز گلگشت خیابان بهشت در کمین جلوه‌ی سرو دلارای که‌ای؟ نشکنی از چشمه‌ی کوثر خمار خویش را از خمار آلودگان جام صهبای که‌ای؟