صائب تبریزی (غزلیات)/هوا چکیدهی نورست در شب مهتاب
' | صائب تبریزی (غزلیات) (هوا چکیدهی نورست در شب مهتاب) از صائب تبریزی |
' |
هوا چکیدهی نورست در شب مهتاب ستاره خندهی حورست در شب مهتاب سپهر جام بلوری است پر می روشن زمین قلمرو نورست در شب مهتاب زمین زخندهی لبریز مه نمکدانی است زمانه بر سر شورست در شب مهتاب رسان به دامن صحرای بیخودی خود را که خانه دیدهی مورست در شب مهتاب بغیر بادهی روشن، نظر به هر چه کنی غبار چشم شعورست در شب مهتاب براق راهروان است روشنایی راه سفر ز خویش ضرورست در شب مهتاب