خواجوی کرمانی (غزلیات)/آب آتش میبرد خورشید شبپوش شما
' | خواجوی کرمانی (غزلیات) (آب آتش میبرد خورشید شبپوش شما) از خواجوی کرمانی |
' |
آب آتش میبرد خورشید شبپوش شما میرود آب حیات از چشمهی نوش شما شام را تا سایبان روز روشن دیدهام تیره شد شام من از صبح سحرپوش شما در شب تاریک خورشیدم در آغوش آمدی همچو زلف ار بودمی یک شب در آغوش شما از چه رو هندوی مه پوش شما در تاب شد گر به مستی دوشم آمد دوش بر دوش شما ای ز روبه بازی آهوی شما در عین خواب شیر گیران گشته مست از خواب خرگوش شما مردم چشم عقیق افشان لل بار من گشته در پاش از لب در پوش خاموش شما حلقهی گوش شما را تا بود مه مشتری مشتری باشد غلام حلقه در گوش شما عیب نبود چون بخوان وصل نبود دسترس گر به درویشی رسد بوئی ز سر جوش شما آب حیوانست یا گفتار خواجو یا شکر ماه تابانست یا گل یا بناگوش شما