مثنوی معنوی/مراعات کردن زن شوهر را و استغفار کردن از گفته‌ی خویش

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۲۰:۳۶ توسط Farhad (گفتگو | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
' دفتر اول مثنوی (مراعات کردن زن شوهر را و استغفار کردن از گفته‌ی خویش)
از مولوی
'


گفت پیغامبر که زن بر عاقلان غالب آید سخت و بر صاحب‌دلان
باز بر زن جاهلان چیره شوند زانک ایشان تند و بس خیره روند
کم بودشان رقت و لطف و وداد زانک حیوانیست غالب بر نهاد
مهر و رقت وصف انسانی بود خشم و شهوت وصف حیوانی بود
پرتو حقست آن معشوق نیست خالقست آن گوییا مخلوق نیست