خواجوی کرمانی (غزلیات)/بدینسان که از ما جهانی جهانی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | خواجوی کرمانی (غزلیات) (بدینسان که از ما جهانی جهانی) از خواجوی کرمانی |
' |
بدینسان که از ما جهانی جهانی | که با کس نمانی و با کس نمانی | |
تو آن شهریاری و آن شهرهیاری | که خسرو نشانی و خسرو نشانی | |
تو آنی که قتلم توانی و دانم | که هر دم برآنی که خونم برانی | |
خوشا طرف بستان و دستان مستان | می ارغوانی به روی غوانی | |
دل یاغی باغیم باغ و دائم | تو در باغ بانی و در باغبانی | |
ندانم کدامی که دامی دلم را | ز نسل کیانی که اصل کیانی | |
چو ماهی که ماهیتت کس نداند | چه کانی که از لعل گوهر چکانی | |
تو جان و جهانی و جان جهانی | تو نور جنانی و حور جنانی | |
سزد کاردوان رخ نهد پیش اسبت | اگر باز داری سمند ار دوانی | |
ترا نار پستان به از نار بستان | که سیب از ترنجت کند بوستانی | |
تو ترخان و ترخون ز جور تو خواجو | دل از خون چو خانی و رخ زر خانی |