خواجوی کرمانی (غزلیات)/ببوستان می گل بوی لاله گون مستان
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | خواجوی کرمانی (غزلیات) (ببوستان می گل بوی لاله گون مستان) از خواجوی کرمانی |
' |
ببوستان می گل بوی لاله گون مستان | مگر ز دست سمن عارضان پردستان | |
جهان ز عمر تو چون داد خویش می گیرد | تو نیز کام دل از لذت جهان بستان | |
کنونکه فصل بهاران رسید و موسم گل | خوشا نواحی یزد و نسیم اهرستان | |
چه نکهتست مگر بوی دوستانست این | چه منزلست مگر طرف بوستانست آن | |
منم جدا شده از یار و منقطع ز دیار | چو بلبلان چمن دور مانده از بستان | |
سفر گزیدم و بسیار خون دل خوردم | چودر مصیبت سهراب رستم دستان | |
باختیار کسی هرگز اختیار کند | جرون و تشنگی و باد گرم و تابستان | |
مکن ملامت خواجو که عاقلان نکنند | ز بیم حکم قضا اعتراض برمستان |