تفاوت میان نسخههای «خاقانی (قصاید)/شهری به فتنه شد که فلانی از آن ماست»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|شهری به فتنه شد که فلانی از آن ماست|ما عشق باز صادق و او عشق دان ماست}} | {{ب|شهری به فتنه شد که فلانی از آن ماست|ما عشق باز صادق و او عشق دان ماست}} | ||
{{ب|آنجا که دست ماست درو حلقه زان اوست|وانجا که پای اوست سر و سجده زان ماست}} | {{ب|آنجا که دست ماست درو حلقه زان اوست|وانجا که پای اوست سر و سجده زان ماست}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ آوریل ۲۰۱۲، ساعت ۱۸:۵۳
' | خاقانی (قصاید) (شهری به فتنه شد که فلانی از آن ماست) از خاقانی |
' |
شهری به فتنه شد که فلانی از آن ماست | ما عشق باز صادق و او عشق دان ماست | |
آنجا که دست ماست درو حلقه زان اوست | وانجا که پای اوست سر و سجده زان ماست | |
هر دل که زیر سایهی زلفش نشان دهند | مرغی است پر بریده که از آشیان ماست | |
تا بر درش به داغ سگی نامزد شدیم | گردون درم خرید سگ پاسبان ماست | |
با ترک تاز شحنهی عشقش میان جان | سلطان عقل هندوی جان بر میان ماست | |
پیغام دادمش که نشانی بدان نشان | کز گاز بر کنارهی لعلت نشان ماست | |
مگذار کاتشی شده بر جان ما زند | این هجر کافر تو که آفت رسان ماست | |
هم خود ز روی لطف جوابم نوشت و گفت | خاقانیا مترس که جان تو جان ماست | |
ما طفل وار سر زده و مرده مادریم | اقبال پهلوان عجم دایگان ماست | |
ما بیدقیم و مات عری گشته شاه ما | میر اجل نظارهی احوال دان ماست | |
شروان و بای ظلم گرفته است و قحط عدل | انصاف تاج بخش کیان میزبان ماست | |
عادل همام دولت و دین مرزبان ملک | کز عدل او مبشر مهدی زمان ماست | |
دین لاف زد زمانک اسفاهدار گفت | دولت زبان گشاد که این مرزبان ماست | |
دولت به گوش عزم تو این رمز گفته است | کاندر رکاب تو ملکان هم عنان ماست | |
اسلام فخر کرد به دور همام و گفت | ملت درست پهلو ازین پهلوان ماست | |
نازند روشنان فلک در قران سعد | کاین سعدها ز مهتر صاحب قران ماست | |
لافند مادران گهر در مزاج صلح | کاین صلح ما ز میر سپهر آستان ماست | |
تا میر حاجب افسر حجاب روزگار | برداشت آن حجاب که بند روان ماست | |
ما زله خوار مائدهی میر حاجبیم | نعمان روزگار طفیلی خوان ماست | |
از مدحتش که زنده کن دوستان اوست | تا نفخ صور صور دوم در دهان ماست | |
خصم ار بزرجمهری یا فسردگی کند | تایید میر باد که حرز امان ماست | |
ما را چه باک مزدک و بیم بزرجمهر | چون کیقباد قادر و نوشین روان ماست | |
ما کاروان گنج روان را روان کنیم | کاقبال میر بدرقهی کاروان ماست | |
بخت همام گفت که ما را همای دان | کز مغز کرکسان فلک استخوان ماست | |
رمح همام گفت که عنقا ز زخم ما | بریان شود که بابزن او سنان ماست | |
تیغ همام گفت که ما اعجمی تنیم | در معرکه زبان ظفر ترجمان ماست | |
تیز همام گفت که ما اژدها سریم | تا طاق گنج خانهی نصرت کمان ماست | |
رخش همام گفت که ما باد صرصریم | مفلوج گشته کوه ز زور و توان ماست | |
گرز همام گفت که ما کوه آهنیم | نقرس گرفته باد ز زخم گران ماست | |
عدل همام گفت که ما حرز امتیم | ما در ضمان خلق و خدا در ضمان ماست | |
رای همام گفت که ما حصن دولتیم | کز هشت چشم چار ملک دیده بان ماست | |
دست همام گفت که ما ابر رحمتیم | همت محیط ما و سخا آسمان ماست | |
آن بلبل همای فر زاغ فرق بین | کو خاص گلستان خواص بنان ماست | |
روز و شب است ابلق دو رنگ و گفتهاند | کز نام پهلوان عجم داغ ران ماست | |
پرز پلاس آخور خاص همام دین | دستارچهی معنبر و برگستوان ماست | |
کیخسرو است شاه و همام است زال زر | مهلان او تهمتن توران ستان ماست | |
ما امتیم و شاه رسول است و او عمر | فرزند او که فرخ علی کامران ماست | |
ای مرزبان کشور پنجم که درگهت | هفتم سپهر ما نه که هشتم جنان ماست | |
بعد از هزار دور تو را یافت چرخ و گفت | پیرانه سر وجود تو بخت جوان ماست | |
از خاک درگهت به مکانی رسیدهایم | کامروز عرش را همه رشک از مکان ماست | |
گر جان ما به مرگ منوچهر غم زده است | تو دیر زی که دولت تو غم نشان ماست | |
گر معتقدتر از تو شنیدیم هیچ میر | پس اعتقاد رافضیان رسم و سان ماست | |
گر شیردل از تو شناسیم هیچ مرد | مندیل حیض سگ صفتان طیلسان ماست | |
محمود همتی تو و ما مدح خوان تو | شاید که جان عنصری اشعار خوان ماست | |
مداح توست و مخلص توست و مرید توست | تا طبع ما و سینهی ما و روان ماست | |
هر چند این قصیده گواهی است راست گوی | بر دعوی وفاق تو کاندر نهان ماست | |
اخلاص و صدق و منقبه داریم و خود نداشت | غدر و نفاق و منقصه تا خاندان ماست | |
ما را گمان فتد که بمانی هزار سال | معلوم صد هزار یقین در گمان ماست | |
نوروز را به خدمت صدرت مبارکی است | وز مدحتت مبارکی دودمان ماست | |
منشور حاجبی و امیریت تازه گشت | وین تازگی ز بهر صلاح جهان ماست | |
گوئیم جاودانت بقاباد و این دعاست | آمین پس از دعا مدد جاودان ماست |