دیوان شمس/رفتم به کوی خواجه و گفتم که خواجه کو

'

دیوان شمس (غزلیات) (رفتم به کوی خواجه و گفتم که خواجه کو) از مولوی

'

رفتم به کوی خواجه و گفتم که خواجه کو		گفتند خواجه عاشق و مست است و کو به کو
گفتم فریضه دارم آخر نشان دهید		من دوستدار خواجه‌ام آخر نیم عدو
گفتند خواجه عاشق آن باغبان شده‌ست		او را به باغ‌ها جو یا بر کنار جو
مستان و عاشقان بر دلدار خود روند		هر کس که گشت عاشق رو دست از او بشو
ماهی که آب دید نپاید به خاکدان		عاشق کجا بماند در دور رنگ و بو
برف فسرده کو رخ آن آفتاب دید		خورشید پاک خوردش اگر هست تو به تو
خاصه کسی که عاشق سلطان ما بود		سلطان بی‌نظیر وفادار قندخو
آن کیمیای بی‌حد و بی‌عد و بی‌قیاس		بر هر مسی که برزد زر شد به ارجعوا
در خواب شو ز عالم وز شش جهت گریز		تا چند گول گردی و آواره سو به سو
ناچار می برندت باری به اختیار		تا پیش شاه باشدت اعزاز و آبرو
گر ز آنک در میانه نبودی سرخری		اسرار کشف کردی عیسیت مو به مو
بستم ره دهان و گشادم ره نهان		رستم به یک قنینه ز سودای گفت و گو