تفاوت میان نسخههای «خواجوی کرمانی (غزلیات)/ای پیر مغان شربتم از درد مغان آر»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|ای پیر مغان شربتم از درد مغان آر|وز درد من خسته مغانرا بفغان آر}} | {{ب|ای پیر مغان شربتم از درد مغان آر|وز درد من خسته مغانرا بفغان آر}} | ||
{{ب|چون ره بحریم حرم کعبه ندارم|رختم بسر کوی خرابات مغان آر}} | {{ب|چون ره بحریم حرم کعبه ندارم|رختم بسر کوی خرابات مغان آر}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۱۹:۲۹
' | خواجوی کرمانی (غزلیات) (ای پیر مغان شربتم از درد مغان آر) از خواجوی کرمانی |
' |
ای پیر مغان شربتم از درد مغان آر | وز درد من خسته مغانرا بفغان آر | |
چون ره بحریم حرم کعبه ندارم | رختم بسر کوی خرابات مغان آر | |
مخمور دل افروخته را قوت روان بخش | مخمور جگر سوخته را آب روان آر | |
تا کی کشم از پیر و جوان محنت و بیداد | پیرانه سرم آگهی از بخت جوان آر | |
از حادثهی دور زمان چند کنی یاد | پیغامم از آن نادرهی دور زمان آر | |
ای شمع که فرمود که در مجلس اصحاب | اسرار دل سوخته از دل بزبان آر | |
ساقی چو خروس سحری نغمه برآرد | پرواز کن و مرغ صراحی بمیان آر | |
چون طائر روحم ز قدح باز نیاید | او را بمی روح فزا در طیران آر | |
رفتی و بجان آمدم از درد دل ریش | باز آی و دلم را خبر از عالم جان آر | |
خواجو بصبوحی چو می تلخ کنی نوش | عقل از لب جان پرور آن بسته دهان آر |