تفاوت میان نسخههای «دیوان شمس/چه دانی تو خراباتی که هست از شش جهت بیرون»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|چه دانی تو خراباتی که هست از شش جهت بیرون|خرابات قدیم است آن و تو نو آمده اکنون}} | {{ب|چه دانی تو خراباتی که هست از شش جهت بیرون|خرابات قدیم است آن و تو نو آمده اکنون}} | ||
{{ب|نباشد مرغ خودبین را به باغ بیخودان پروا|نشد مجنون آن لیلی بجز لیلی صد مجنون}} | {{ب|نباشد مرغ خودبین را به باغ بیخودان پروا|نشد مجنون آن لیلی بجز لیلی صد مجنون}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۱۸:۳۷
' | دیوان شمس (غزلیات) (چه دانی تو خراباتی که هست از شش جهت بیرون) از مولوی |
' |
چه دانی تو خراباتی که هست از شش جهت بیرون | خرابات قدیم است آن و تو نو آمده اکنون | |
نباشد مرغ خودبین را به باغ بیخودان پروا | نشد مجنون آن لیلی بجز لیلی صد مجنون | |
هزاران مجلس است آن سو و این مجلس از آن سوتر | که این بیچونتر است اندر میان عالم بیچون | |
ببین جانهای آن شیران در آن بیشه ز اجل لرزان | کز آن شیر اجل شیران نمیمیزند الا خون | |
بسی سیمرغ ربانی که تسبیحش اناالحق شد | بسوزد پر و بال او اگر یک پر زند آن سون | |
وزیر و حاجب و محمود ایازی را شده چاکر | که آن جا کو قدم دارد بود سرهای مردان دون | |
تو معذوری در انکارت که آن جا می شود حیران | جنید و شیخ بسطامی شقیق و کرخی و ذاالنون | |
ازیرا راه نتوان برد سوی آفتاب ای جان | مگر کان آفتاب از خود برآید سوی این هامون | |
مگر هم لطف شمس الدین تبریزیت برهاند | وگر نی این غزل می خوان و بر خود می دم این افسون |