تفاوت میان نسخههای «خواجوی کرمانی (غزلیات)/به من رسید نوید وصال دلداران»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|به من رسید نوید وصال دلداران|چو کشته را دم عیسی و کشته را باران}} | {{ب|به من رسید نوید وصال دلداران|چو کشته را دم عیسی و کشته را باران}} | ||
{{ب|چه نکهتست مگر بر گذار باد بهار|گشودهاند سر طبلههای عطاران}} | {{ب|چه نکهتست مگر بر گذار باد بهار|گشودهاند سر طبلههای عطاران}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۴:۲۷
' | خواجوی کرمانی (غزلیات) (به من رسید نوید وصال دلداران) از خواجوی کرمانی |
' |
به من رسید نوید وصال دلداران | چو کشته را دم عیسی و کشته را باران | |
چه نکهتست مگر بر گذار باد بهار | گشودهاند سر طبلههای عطاران | |
به حق صحبت و یاری که چون شوم در خاک | بود هنوز مرا میل صحبت یاران | |
چو رفت آب رخم در سر وفاداری | بهل که خاک شوم در ره وفاداران | |
ترا که بر سر سنجاب خفتهئی چه خبر | که شب چگونه بروز آورند بیداران | |
ز نرگس تو طبیبان اگر شوند آگاه | هزار بار بمیرند پیش بیماران | |
چنین که بادهی دوشین مرا ز خویش ببرد | مگر بدوش برندم ز کوی خماران | |
کسیکه مست بمیرد بقول مفتی عشق | برو درست نباشد نماز هشیاران | |
چگونه خواب برد ساکنان هودج را | ز غلغل جرس و نالهی گرفتاران | |
مجال نیست که در شب کسی برآرد سر | ز بسکه دست برآوردهاند عیاران | |
دل ار چه روی سپردی بطرهاش خواجو | کسی چگونه دهد نقد خود بطراران |