تفاوت میان نسخه‌های «خواجوی کرمانی (غزلیات)/مستی ز چشم دلکش میگون یار جوی»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (clean up using AWB)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|مستی ز چشم دلکش میگون یار جوی|وز جام باده کام دل بیقرار جوی}}
 
{{ب|مستی ز چشم دلکش میگون یار جوی|وز جام باده کام دل بیقرار جوی}}
 
{{ب|اکنون که بانگ بلبل مست از چمن بخاست|با دوستان نشین و می خوشگوار جوی}}
 
{{ب|اکنون که بانگ بلبل مست از چمن بخاست|با دوستان نشین و می خوشگوار جوی}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۲۹

' خواجوی کرمانی (غزلیات) (مستی ز چشم دلکش میگون یار جوی)
از خواجوی کرمانی
'


مستی ز چشم دلکش میگون یار جوی وز جام باده کام دل بیقرار جوی
اکنون که بانگ بلبل مست از چمن بخاست با دوستان نشین و می خوشگوار جوی
گر وصل یار سرو قدت دست می‌دهد چون سرو خوش برآی و لب جوبیار جوی
فصل بهار باده گلبوی لاله گون در پای گل ز دست بتی گلعذار جوی
از باغ پرس قصه بتخانه‌ی بهار و انفاس عیسوی ز نسیم بهار جوی
ای دل مجوی نافه‌ی مشکل ختا ولیک در ناف شب دو سلسله‌ی مشکبار جوی
خود را ز نیستی چو کمر در میان مبین یا از میان موی میانان کنار جوی
خواهی که در جهان بزنی کوس خسروی در باز ملک کسری و مهر نگار جوی
بعد از هزار سال که خاکم شود غبار بوی وفا ز خاک من خاکسار جوی
هر دم که بیتو بر لب سرچشمه بگذرم گردد روان ز چشمه‌ی چشمم هزار جوی
خواجو اگر چنانکه در این ره شود هلاک خونش ز چشم جادوی خونخوار یار جوی