تفاوت میان نسخههای «دیوان شمس/نهادم پای در عشق که بر عشاق سر باشم»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|نهادم پای در عشق که بر عشاق سر باشم|منم فرزند عشق جان ولی پیش از پدر باشم}} | {{ب|نهادم پای در عشق که بر عشاق سر باشم|منم فرزند عشق جان ولی پیش از پدر باشم}} | ||
{{ب|اگر چه روغن بادام از بادام می زاید|همیگوید که جان داند که من بیش از شجر باشم}} | {{ب|اگر چه روغن بادام از بادام می زاید|همیگوید که جان داند که من بیش از شجر باشم}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۸:۴۴
' | دیوان شمس (غزلیات) (نهادم پای در عشق که بر عشاق سر باشم) از مولوی |
' |
نهادم پای در عشق که بر عشاق سر باشم | منم فرزند عشق جان ولی پیش از پدر باشم | |
اگر چه روغن بادام از بادام می زاید | همیگوید که جان داند که من بیش از شجر باشم | |
به ظاهربین همیگوید چو مسجود ملایک شد | که ای ابله روا داری که جسم مختصر باشم | |
زمانی بر کف عشقش چو سیمابی همیلرزم | زمانی در بر معدن همه دل همچو زر باشم | |
منم پیدا و ناپیدا چو جان و عشق در قالب | گهی اندر میان پنهان گهی شهره کمر باشم | |
در آن زلفین آن یارم چه سوداها که من دارم | گهی در حلقه می آیم گهی حلقه شمر باشم | |
اگر عالم بقا یابد هزاران قرن و من رفته | میان عاشقان هر شب سمر باشم سمر باشم | |
مرا معشوق پنهانی چو خود پنهان همیخواهد | وگر نی رغم شب کوران عیان همچون قمر باشم | |
مرا گردون همیگوید که چون مه بر سرت دارم | بگفتم نیک می گویی بپرس از من اگر باشم | |
اگر ساحل شود جنت در او ماهی نیارامد | حدیث شهد او گویم پس آنگه در شکر باشم | |
به روز وصل اگر ما را از آن دلدار بشناسی | پس آن دلبر دگر باشد من بیدل دگر باشم | |
بسوزا این تنم گر من ز هر آتش برافروزم | مبادم آب اگر خود من ز هر سیلاب تر باشم | |
در آن محوی که شمس الدین تبریزیم پالاید | ملک را بال می ریزد من آن جا چون بشر باشم |