تفاوت میان نسخه‌های «اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/رخ و زلفت، ای پریرخ، سمنست و مشک چینی»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (clean up using AWB)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|رخ و زلفت، ای پریرخ، سمنست و مشک چینی|به دهان و لب بگویم که : نبات و انگبینی}}
 
{{ب|رخ و زلفت، ای پریرخ، سمنست و مشک چینی|به دهان و لب بگویم که : نبات و انگبینی}}
 
{{ب|تو اگر در آب روزی نظری کنی بر آن رخ|هوست کجا گذارد که : کسی دگر ببینی؟}}
 
{{ب|تو اگر در آب روزی نظری کنی بر آن رخ|هوست کجا گذارد که : کسی دگر ببینی؟}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۵:۱۴

' اوحدی مراغه‌ای (غزلیات) (رخ و زلفت، ای پریرخ، سمنست و مشک چینی)
از اوحدی مراغه‌ای
'


رخ و زلفت، ای پریرخ، سمنست و مشک چینی به دهان و لب بگویم که : نبات و انگبینی
تو اگر در آب روزی نظری کنی بر آن رخ هوست کجا گذارد که : کسی دگر ببینی؟
به زبان خود نگارا، خبرم بپرس روزی که دلت زبون مبادا! ز رقیب چون ز بینی
چو ز چهره بر گشایی تو نقاب، عقل گوید: قلمست و نرگس و گل نه دهان و چشم و بینی
ز دلم خیال رویت نرود به هیچ وجهی که دلم نگین مهرست و تو مهر آن نگینی
چو شد، اوحدی، دل تو به خیال او پریشان متحیرم که بی او بچه عذر می‌نشینی؟
برو و ز باغ رویش دو سه گل به چین نهفته که چو باغبان ببیند نهلد که گل بچینی