تفاوت میان نسخه‌های «اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/چو آتشست به گرمی هوای تابستان»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (clean up using AWB)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|چو آتشست به گرمی هوای تابستان|بده دو کاسه ازان آب لعل، یا بستان}}
 
{{ب|چو آتشست به گرمی هوای تابستان|بده دو کاسه ازان آب لعل، یا بستان}}
 
{{ب|هوای عشق و هوای می و هوای تموز|سه آتشند، که خواری کنند با مستان}}
 
{{ب|هوای عشق و هوای می و هوای تموز|سه آتشند، که خواری کنند با مستان}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۴:۰۹

' اوحدی مراغه‌ای (غزلیات) (چو آتشست به گرمی هوای تابستان)
از اوحدی مراغه‌ای
'


چو آتشست به گرمی هوای تابستان بده دو کاسه ازان آب لعل، یا بستان
هوای عشق و هوای می و هوای تموز سه آتشند، که خواری کنند با مستان
بیار شیره و پرکن شراب و نقل بنه بریز سوسن و گل بر در سرا بستان
ز هر حدیث به آواز مطربی کن گوش که عندلیب ز مرغول او برد دستان
ز دست لاله جبینی شراب گیر به دست که عقل سر بنهد، چون برون کند دستان
من و محبت خوبان ز عهد مهد ازل دو کودکیم که خوردیم شیر یک پستان
در آن زمان که زما دادها ستانی باز نشاط عشق، خدایا، ز اوحدی مستان