تفاوت میان نسخههای «اوحدی مراغهای (غزلیات)/مردی به هوش بودم و خاطر بجای خویش»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|مردی به هوش بودم و خاطر بجای خویش|ناگاه در کمند تو رفتم به پای خویش}} | {{ب|مردی به هوش بودم و خاطر بجای خویش|ناگاه در کمند تو رفتم به پای خویش}} | ||
{{ب|صدبار گفتهام دل خود را بدین هوس:|کای دل به قتل خویشتنی رهنمای خویش}} | {{ب|صدبار گفتهام دل خود را بدین هوس:|کای دل به قتل خویشتنی رهنمای خویش}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۳:۳۷
' | اوحدی مراغهای (غزلیات) (مردی به هوش بودم و خاطر بجای خویش) از اوحدی مراغهای |
' |
مردی به هوش بودم و خاطر بجای خویش | ناگاه در کمند تو رفتم به پای خویش | |
صدبار گفتهام دل خود را بدین هوس: | کای دل به قتل خویشتنی رهنمای خویش | |
وقتی علاج مردم بیمار کردمی | اکنون چنان شدم که ندانم دوای خویش | |
باشد بجای خویش اگرم سرزنش کنی | تا پیش ازین چرا ننشستم بجای خویش؟ | |
پیش تو نیست روی سخن گفتنم، مگر | بر دست قاصدی بفرستم دعای خویش | |
گو: بوسهای بده، لبت ار میکشد مرا | باری گرفته باشم ازو خون بهای خویش | |
ای اوحدی، چو همت او بر هلاک تست | شرط آن بود که سعی کنی در فنای خویش |