تفاوت میان نسخه‌های «دیوان شمس/بر سر ره دیدمش تیزروان چون قمر»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|بر سر ره دیدمش تیزروان چون قمر|گفتم بهر خدا یک دمه آهسته تر}}
 
{{ب|بر سر ره دیدمش تیزروان چون قمر|گفتم بهر خدا یک دمه آهسته تر}}
 
{{ب|یک دم ای ماه وش اسب و عنان را بکش|ای تو چو خورشید و خور سایه ز ما زو مبر}}
 
{{ب|یک دم ای ماه وش اسب و عنان را بکش|ای تو چو خورشید و خور سایه ز ما زو مبر}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۰۶

' دیوان شمس (غزلیات) (بر سر ره دیدمش تیزروان چون قمر)
از مولوی
'


بر سر ره دیدمش تیزروان چون قمر گفتم بهر خدا یک دمه آهسته تر
یک دم ای ماه وش اسب و عنان را بکش ای تو چو خورشید و خور سایه ز ما زو مبر
گفت منم آفتاب نیست تو را تاب تاب زانک ز یک تاب من از تو نماند اثر
زانک تو در سردسیر داشته‌ای رخت خشک خشک لب و چشم تر بوده‌ای از خشک و تر
برج من آن سوترست دور ز خشک و ترست نیک عجب گوهرست نیک پر از شور و شر
از پس چندین حجاب چاک زدستی تو جیب از پس پرده تو را یاوه شده پا و سر
جانب تبریز تاز جانب شمع طراز شمس حق سرفراز تا شودت زیب و فر