تفاوت میان نسخههای «دیوان شمس/مده به دست فراقت دل مرا که نشاید»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|مده به دست فراقت دل مرا که نشاید|مکش تو کشته خود را مکن بتا که نشاید}} | {{ب|مده به دست فراقت دل مرا که نشاید|مکش تو کشته خود را مکن بتا که نشاید}} | ||
{{ب|مرا به لطف گزیدی چرا ز من برمیدی|ایا نموده وفاها مکن جفا که نشاید}} | {{ب|مرا به لطف گزیدی چرا ز من برمیدی|ایا نموده وفاها مکن جفا که نشاید}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۲۸
' | دیوان شمس (غزلیات) (مده به دست فراقت دل مرا که نشاید) از مولوی |
' |
مده به دست فراقت دل مرا که نشاید | مکش تو کشته خود را مکن بتا که نشاید | |
مرا به لطف گزیدی چرا ز من برمیدی | ایا نموده وفاها مکن جفا که نشاید | |
بداد خازن لطفت مرا قبای سعادت | برون مکن ز تن من چنین قبا که نشاید | |
مثال دل همه رویی قفا نباشد دل را | ز ما تو روی مگردان مده قفا که نشاید | |
حدیث وصل تو گفتم بگفت لطف تو کری | ز بعد گفتن آری مگو چرا که نشاید | |
تو کان قند و نباتی نبات تلخ نگوید | مگوی تلخ سخنها به روی ما که نشاید | |
بیار آن سخنانی که هر یکیست چو جانی | نهان مکن تو در این شب چراغ را که نشاید | |
غمت که کاهش تن شد نه در تنست نه بیرون | غم آتشیست نه در جا مگو کجا که نشاید | |
دلم ز عالم بیچون خیالت از دل از آن سو | میان این دو مسافر مکن جدا که نشاید | |
مبند آن در خانه به صوفیان نظری کن | مخور به رنج به تنها بگو صلا که نشاید | |
دلا بخسب ز فکرت که فکر دام دل آمد | مرو بجز که مجرد بر خدا که نشاید |