تفاوت میان نسخههای «دیوان شمس/ز سر بگیرم عیشی چو پا به گنج فروشد»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|ز سر بگیرم عیشی چو پا به گنج فروشد|ز روی پشت و پناهی که پشتها همه رو شد}} | {{ب|ز سر بگیرم عیشی چو پا به گنج فروشد|ز روی پشت و پناهی که پشتها همه رو شد}} | ||
{{ب|دگر نشینم هرگز برای دل که برآید|کجا برآید آن دل که کوی عشق فروشد}} | {{ب|دگر نشینم هرگز برای دل که برآید|کجا برآید آن دل که کوی عشق فروشد}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۲۷
' | دیوان شمس (غزلیات) (ز سر بگیرم عیشی چو پا به گنج فروشد) از مولوی |
' |
ز سر بگیرم عیشی چو پا به گنج فروشد | ز روی پشت و پناهی که پشتها همه رو شد | |
دگر نشینم هرگز برای دل که برآید | کجا برآید آن دل که کوی عشق فروشد | |
موکلان چو آتش ز عشق سوی من آیند | به سوی عشق گریزم که جمله فتنه از او شد | |
که در سرم ز شرابش نه چشم ماند نه خوابش | به دست ساقی نابش مگر سرم چو کدو شد | |
به خوان عشق نشستم چشیدم از نمک او | چو لقمه کردم خود را مرا چو عشق گلو شد | |
سبو به دست دویدم به جویبار معانی | که آب گشت سبویم چو آب جان به سبو شد | |
نماز شام برفتم به سوی طرفه رومی | چو دید بر در خویشم ز بام زود فروشد | |
سر از دریچه برون کرد چو شعلههای منور | که بام و خانه و بنده به جملگی همه او شد | |
نهیم دست دهان بر که نازکست معانی | ز شمس مفخر تبریز سوخت جان و همو شد |