تفاوت میان نسخههای «دیوان شمس/یا رب این بوی که امروز به ما میآید»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|یا رب این بوی که امروز به ما میآید|ز سراپرده اسرار خدا میآید}} | {{ب|یا رب این بوی که امروز به ما میآید|ز سراپرده اسرار خدا میآید}} | ||
{{ب|بوستان را کرمش خلعت نو میپوشد|خستگان را ز دواخانه دوا میآید}} | {{ب|بوستان را کرمش خلعت نو میپوشد|خستگان را ز دواخانه دوا میآید}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۳۸
' | دیوان شمس (غزلیات) (یا رب این بوی که امروز به ما میآید) از مولوی |
' |
یا رب این بوی که امروز به ما میآید | ز سراپرده اسرار خدا میآید | |
بوستان را کرمش خلعت نو میپوشد | خستگان را ز دواخانه دوا میآید | |
در نمازند درختان و به تسبیح طیور | در رکوعست بنفشه که دوتا میآید | |
هر چه آمد سوی هستی ره هستی گم کرد | که ز مستی نشناسد که کجا میآید | |
از یکی روح در این راه چو رو واپس کرد | اصل خود دید ز ارواح جدا میآید | |
رنگ او یافت از آن روی چنین خوش رنگست | بوی او یافت کز او بوی وفا میآید | |
مست او گشت از آن رو همگان مست ویند | خوش لقا گشت کز آن ماه لقا میآید | |
نی بگویم ز ملولی کسی غم نخورم | که شکر رشک برد ز آنچ مرا میآید | |
زان دلیرست که با شیر ژیان رو کردست | زان کریمست که از گنج عطا میآید | |
آنک سرمست نباشد برمد از مردم | تا نگویند کز او بوی صبا میآید | |
بس کن ای دوست که سنبوسه چو بسیار خوری | که ز سنبوسه تو را بوی گیا میآید |