تفاوت میان نسخه‌های «دیوان شمس/خوش باش که هر که راز داند»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|خوش باش که هر که راز داند|داند که خوشی خوشی کشاند}}
 
{{ب|خوش باش که هر که راز داند|داند که خوشی خوشی کشاند}}
 
{{ب|شیرین چو شکر تو باش شاکر|شاکر هر دم شکر ستاند}}
 
{{ب|شیرین چو شکر تو باش شاکر|شاکر هر دم شکر ستاند}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۵۰

' دیوان شمس (غزلیات) (خوش باش که هر که راز داند)
از مولوی
'


خوش باش که هر که راز داند داند که خوشی خوشی کشاند
شیرین چو شکر تو باش شاکر شاکر هر دم شکر ستاند
شکر از شکرست آستین پر تا بر سر شاکران فشاند
تلخش چو بنوشی و بخندی در ذات تو تلخیی نماند
گویی که چگونه‌ام خوشم من گویم ترشم دلت بماند
گوید که نهان مکن ولیکن در گوشم گو که کس نداند
در گوش تو حلقه وفا نیست گوش تو به گوش‌ها رساند