تفاوت میان نسخه‌های «دیوان شمس/ای عشق که جمله از تو شادند»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|ای عشق که جمله از تو شادند|وز نور تو عاشقان بزادند}}
 
{{ب|ای عشق که جمله از تو شادند|وز نور تو عاشقان بزادند}}
 
{{ب|تو پادشهی و جمله عشاق|همرنگ تو پادشه نژادند}}
 
{{ب|تو پادشهی و جمله عشاق|همرنگ تو پادشه نژادند}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۴۵

' دیوان شمس (غزلیات) (ای عشق که جمله از تو شادند)
از مولوی
'


ای عشق که جمله از تو شادند وز نور تو عاشقان بزادند
تو پادشهی و جمله عشاق همرنگ تو پادشه نژادند
هر کس که سری و دیده‌ای داشت دیدند تو را سری نهادند
خورشید تویی و ذره از توست وان نور به نور بازدادند
چون بوی عنایت تو باشد زالان همه رستم جهادند
چون از بر تو مدد نباشد گر حمزه و رستمند بادند
ای دل برجه که ماه رویان از پرده غیب رو گشادند
مستند و طریق خانه دانند زیرا که نه مست از فسادند
تا عشق زید زیند ایشان تا یاد بود همه به یادند