تفاوت میان نسخه‌های «اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/زلف مشکینت چو دامست، ای پسر»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (clean up using AWB)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|زلف مشکینت چو دامست، ای پسر|عارضت ماه تمامست، ای پسر}}
 
{{ب|زلف مشکینت چو دامست، ای پسر|عارضت ماه تمامست، ای پسر}}
 
{{ب|در فروغ روی و چین زلف تو|مایه‌ی صد صبح و شامست، ای پسر}}
 
{{ب|در فروغ روی و چین زلف تو|مایه‌ی صد صبح و شامست، ای پسر}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۲۱:۵۸

' اوحدی مراغه‌ای (غزلیات) (زلف مشکینت چو دامست، ای پسر)
از اوحدی مراغه‌ای
'


زلف مشکینت چو دامست، ای پسر عارضت ماه تمامست، ای پسر
در فروغ روی و چین زلف تو مایه‌ی صد صبح و شامست، ای پسر
تا بود بر دیگری وصلت حلال بر من آسایش حرامست، ای پسر
زان دهان تنگ شیرینم بده بوسه‌ای، گر خود به وامست، ای پسر
هر زمان گویی که: فردای دگر سوختم، فردا کدامست؟ ای پسر
گر تو صد بارم بسوزی در فراق تا نسازی، کار خامست، ای پسر
در غمت گر نشکنم خود را، مرنج آدمی را ننگ و نامست، ای پسر
عالمی را بنده‌ی خود کرده‌ای اوحدی نیزت غلامست، ای پسر