اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/در عشق اگر زبان تو با دل یکی شود

'

اوحدی مراغه‌ای (غزلیات) (در عشق اگر زبان تو با دل یکی شود) از اوحدی مراغه‌ای

'

در عشق اگر زبان تو با دل یکی شود		راه ترا هزار و دو منزل یکی شود
زین آب و گل گذر کن و مشنو که: در وجود		آن کو گل آفریند با گل یکی شود
یک اصل حاصل آید و آن اصل نام او		روزی که اصل و فرع مسایل یکی شود
جز در طریق عشق ندیدم که: هیچ وقت		مقتول با ارادت قاتل یکی شود
آنکش گشاده شد نظری بر جمال حق		مشنو که: با مزخرف باطل یکی شود
گر صد هزار نقش بداری مقابلش		با او مگر حقیقت قابل یکی شود
راه ار برد به حلقه‌ی ابداعیان دلت		پست و بلند و خارج و داخل یکی شود
بسیار شد عجایب این بحر و چون ز موج		کشتی بر آوریم به ساحل یکی شود
زین لا و لم به عالم توحید راه تو		وقتی بری، که سامع و قایل یکی شود
تا در میان حدیث من و اوحدی بود		این داوری دو باشد و مشکل یکی شود